مقدمه: در سال های اخیر انجام جراحی زیبایی در بین جوانان افزایش یافته است. با توجه به اهمیت شناخت عوامل مؤثر بر قصد انجام جراحی زیبایی در جوانان، مطالعه حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های قصد دانشجویان برای انجام جراحی زیبایی بر اساس سازه های تئوری عمل منطقی انجام گرفت.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 233 دانشجوی دختر به روش نمونه گیری طبقه ای از بین سه خوابگاه از خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب و نمونه مورد نظر به صورت متناسب با حجم هر یک از سه خوابگاه اخذ شد و دانشجویان پرسشنامه های مربوط به اطلاعات جمعیت شناختی و سازه های تئوری عمل منطقی را به صورت خود گزارشی تکمیل کردند. داده ها توسط SPSS (V.18) و آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان 20/3 ± 45/22 سال بود که61/6 درصد نمونه ها قصد انجام یک جراحی زیبایی در آینده را داشتند. نگرش 39 درصد تغییرات قصد انجام جراحی زیبایی در آینده را پیش بینی می کرد. (1/0P<، 68/147F=، 39/0R2=). بین نگرش به جراحی زیبایی و قصد رابطه معنی داری (001/0P<) وجود داشت. ضمناً متغیرهای سن، رشته، مقطع تحصیلی، نمایه توده بدنی و هنجارهای انتزاعی با قصد انجام جراحی زیبایی رابطه آماری معنیداری نداشتند (05/0P>).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه نگرش یک پیش بینی کننده مهم قصد انجام جراحی زیبایی در آینده می باشد، طراحی و اجرای مداخلاتی در جهت کاهش نگرش های مثبت دانشجویان به انجام جراحی های زیبایی غیر ضروری ضرورت دارد. .