مقدمه: سنجش سطوح رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بستری یکی از اجزای اندازه گیری کیفیت مراقبت از بیماران است و موجب تحلیل وضع موجود خواهد شد. این مطالعه با هدف اندازه گیری رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بزرگسال بستری در بخش های مراقبت ویژه طراحی شد.

مواد و روش ها: مقاله حاضر، حاصل یک مطالعه توصیفی در بخش های مراقبت ویژه در 5 بیمارستان منتخب نظامی شهر تهران است. نمونه گیری در 360 نفر از اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های ویژه به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار مورد استفاده نسخه فارسی 30 گویهای پرسشنامه رضایت مندی اعضای خانواده بیماران بزرگسال بستری در بخش های مراقبت ویژه با سه زیر مقیاس رضایت از عملکرد کارکنان درمانی، راحتی و تصمیم گیری بود. برای توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیار، واریانس و درصد فراوانی توسط نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد.

یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده 10/76±36/13 بدست آمد. میزان پاسخ دهی به پرسشنامه 82% تعیین شد. بیشترین رضایت مندی به ترتیب مربوط به « زمان کافی برای فکر کردن در مورد اطلاعات ارائه شده در مورد مشارکت در تصمیم گیری برای بیمار» با کسب میانگین و انحراف معیار 46/04±69/66، « رضایت مندی کلی از تجربه در بخش های مراقبت ویژه» (62/75±22/29)، و کمترین رضایت مندی به ترتیب مربوط به «میزان مشارکت در روند تصمیم گیری» (41/75±30/88)، «مشارکت در روند مراقبت از بیمار» (42/91±30/83) تعیین شد. رضایت مندی کلی با پرسش در سه گویه تعیین شد، امتیازات این گویه ها به ترتیب 22/29±75/62، 16/24±58/57، 49/24±83/53 به دست آمد.

بحث و نتیجه گیری: رضایت مندی خانواده یکی از ابزارهای مهم بررسی کیفیت مراقبت در بخشهای مراقبت ویژه است. کمترین امتیاز رضایت مندی مربوط به مشارکت در روند مراقبت از بیمار و میزان مشارکت در روند تصمیم گیری بود که بیانگر لزوم مداخلات مناسب به منظور ارتقای کیفیت خدمات در این بخش ها می باشد.