مقدمه: حفظ و تداوم روابط زناشویی و وضعیت سلامت آن ها، هدف بسیاری از مداخلات آموزشی و درمانی در زوجین متقاضی طلاق است. با ارتقاء آگاهی زوجین می توان کیفیت زندگی و سلامت روان آن ها را افزایش داد.
هدف: هدف این پژوهش تعیین تأثیر غنی سازی روابط بر کیفیت زندگی و سلامت روان زوجین در معرض طلاق شهرستان کرمان بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره تحت نظارت سازمان بهزیستی و نظام مشاوره شهر کرمان در سال 1401 بودند که 30 نفر (15 نفر گروه آزمون و 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی با روش قرعه کشی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های کیفیت زندگی وار، کاسینسکی و سلامت روان گلدبرگ بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان P کمتر از 0/05 معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سلامت روان در گروه مداخله در پیش آزمون 98/ 6± 62/ 36 و در پس آزمون 36/ 7± 25 / 52 ، میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی در گروه مداخله در پیش آزمون 55/ 5± 38/ 25 و در پس آزمون 23/ 7± 25/ 43 به دست آمد ( 01/ P<0). نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که غنی سازی روابط بر سلامت روان و کیفیت زندگی زوجین در معرض طلاق تأثیر داشت ( 01/ P<0).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، از آموزش غنی سازی روابط برای ارتقاء کیفیت زندگی و سلامت روان زوجین در معرض طلاق مراجعه کننده به مراکز قضایی می توان استفاده کرد.