مقدمه: تب‌های خونریزی دهنده ویروسی، نوعی بیماری عفونی مشترک بین انسان و حیوانات هستند که با سندروم بالینی تب، میالژی، ضعف و بی‌حالی، هموراژی و در بعضی موارد با افت فشار خون، شوک و مرگ مشخص می‌شوند. از میان تب‌های خونریزی دهنده، بیماری ابولا، به عنوان وحشتناک‌ترین بیماری قرن اخیر و بیماری تب کریمه کونگو که به عنوان یک بیماری بومی کشور ایران مطرح است، قابلیت ایجاد طغیان‌های بیمارستانی دارند.

هدف: هدف از تدوین این مقاله، مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص عوامل ایجاد کننده و همه‌گیری و طغیان‌های تب‌های خونریزی دهنده ابولا و کریمه کونگو و نقش خود حفاظتی در پیشگیری از آن‌ها می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مروری است که بر پایه جستجو در پایگاه‌های داده‌ای داخلی و خارجی از جمله Pubmed,,Google scholar, SID و همچنین جستجو در سایت‌های who, CDC از سال 2001 تا سال 2016 تدوین شده است.

یافته‌ها: در این مقاله به دو بیماری مهم از تب‌های خونریزی دهنده، ابولا و تب کریمه کونگو پرداخته شده است که اولی سبب ایجاد بزرگترین اپیدمی در تاریخ این بیماری شده است و دومی به عنوان بیماری اندمیک ایران مطرح است و همچنان سالانه تعدادی از هم‌وطنان در اثر این بیماری فوت می‌نمایند.

بحث و نتیجه‌گیری: عوامل ایجاد کننده تب‌های خونریزی دهنده دارای اهمیت خاص بهداشت عمومی هستند. این عوامل تاکنون در طغیان‌های طبیعی با قابلیت سرایت بالا، جمعیت زیادی را درگیر کرده‌اند که تعداد زیادی از مبتلایان، دست اندرکاران بخش بهداشت و سلامت بوده‌اند. موفقیت در کنترل طغیان تب‌های خونریزی دهنده نیازمند قطع چرخه انتقال انسان به انسان این عوامل است، بنابراین آموزش خود حفاظتی در ارتباط با این بیماری‌ها بسیار حائز اهمیت است.