افضل شمسی، سیده صبا ضیاء، راضیه شهابی نژاد،
دوره ۵، شماره ۳ - ( علوم مراقبتی نظامی ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: تروما علت اصلی از کارافتادگی و معلولیت جمعیت فعال در کشورهای در حال توسعه است. در این بین آسیب‌های دست، یکی از شایع‌ترین تروماها در این دنیای صنعتی می‌باشد. این آسیب‌ها بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر دارد.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین روند کیفیت زندگی در بیماران با آسیب عصب دست ناشی از تروما می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۶ بر روی بیماران دچار آسیب به عصب دست انجام یافته است. نمونه‌ها به تعداد ۱۰۰ نفر و به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی (۳۶SF) و پرسشنامه ناتوانی بازو، شانه و دست (۳۸DASH-) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ و آزمون آماری کروسکال والیس استفاده گردید و ۰/۰۵P< به عنوان سطح معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی واحدهای پژوهش ۷/۲۱±۲۷/۶۹ سال بود. آزمون آماری کروسکال والیس نشان داد نمره کیفیت زندگی بیماران (بدو مراجعه؛ ۱۴/۲۷±۴۲/۱۸، ۳ ماه بعد؛ ۱۲/۸۹±۵۸/۱۰ و ۶ ماه بعد از جراحی؛ ۸/۲۵±۷۸/۹۸) به‌طور معنی‌داری با گذشت زمان افزایش یافته بود (۰/۰۰۰P=). همچنین نمره ناتوانی عملکردی دست (بدو مراجعه؛ ۱۷/۹۸±۶۵/۴۳، ۳ ماه بعد؛ ۱۸/۱۶±۳۶/۰۴ و ۶ ماه بعد از جراحی؛ ۱/۲۹±۳/۰۳) با گذشت زمان کاهش یافته بود (۰/۰۰۰P=).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد روند کیفیت زندگی در بیماران با آسیب به دست به دنبال تروما بعد از عمل جراحی روند صعودی داشت. با این وجود کیفیت زندگی این بیماران حتی بعد از عمل جراحی نیز پایین است؛ بنابراین انجام برنامه‌ریزی اساسی در این زمینه توسط مسئولین مربوطه ضرورت دارد.
