مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال روان پزشکی ناسازگار و ناتوان کننده مزمن است که می تواند با بیماری های جسمی و روانی همراه باشد و منجر به افت قابل توجهی در مهارت های شناختی- حرکتی و عملکردهای روزمره شود.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین نقش توده بدنی، تعادل کارکردی و هماهنگی حرکتی در پیش بینی کیفیت زندگی نظامیان مرد مبتلا به PTSD انجام شد.
مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان نیروهای مسلح مرد مبتلا به  PTSD مراجعه کننده به مراکز درمانی معتبر وابسته به سازمان های نظامی فراجا، وزارت دفاع، سپاه پاسداران در سال 1400 با دامنه سنی بین 30 تا 55 سال تشکیل دادند. از این بین، 60 آزمودنی به صورت دردسترس انتخاب و داوطلبانه در تحقیق مشارکت نمودند. جهت بررسی متغیرهای پژوهش از مقیاس بین المللی کیفیت زندگی، آزمون های تعادل کارکردی برگ (Berg Balance Scale) و هماهنگی حرکتی تاندم گیت (Tandem Gait Coordination Test) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره، تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین کیفیت زندگی و تعادل کارکردی (790/r=0)، هماهنگی حرکتی (672/r=0) و شاخص توده بدنی (0/640=r) رابطه معنادار وجود دارد ( 0/05≤P). همچنین نتایج آزمون رگرسیون خطی نشان داد که نمرات متغیرهای تعادل کارکردی (23 درصد)، هماهنگی حرکتی ( 10 درصد) و توده بدنی (10 درصد) به طور معناداری قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی نظامیان مرد مبتلا به  PTSD  را دارا است ( 0/01≤P).
نتیجه گیری: شاخص توده بدنی، تعادل کارکردی و هماهنگی حرکتی قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی نظامیان مرد مبتلا به PTSD را دارد. با توجه به نتایج، به نظر می رسد تغییر در وضعیت شاخص توده بدنی با افزایش وزن، کاهش تعادل با ایجاد ترس از افتادن و ایجاد ناپایداری و کاهش هماهنگی حرکتی با نقص در اجرای کارآمد مهارت های جسمانی بر کیفیت زندگی در نظامیان مبتلا به PTSD اثرگذار باشد.