مقدمه: خطاهای بالینی از مسائل مهم در محیط های مراقبت و سلامت است. دانشجویان پرستاری نیز ممکن است به علت تجربه و مهارت پایین بیشتر از پرستاران مرتکب خطا شوند.
هدف: هدف از این مطالعه توصیفی تعیین فراوانی و علل مرتبط با بروز خطاهای دارویی دانشجویان کارورز پرستاری در استان سیستان و بلوچستان است.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی بود. ۱۰۲ دانشجوی کارورز پرستاری ترم هفتم و هشتم استان سیستان و بلوچستان به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک، نسخه ۱۹ و با آمار توصیفی شامل SPSS جزئیات مرتبط با خطای دارویی و علل خطاهایی دارویی بود. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند آزمون یو من ویتنی کای اسکوئر، کروسکال والیس انجام شد.

یافته‌ها: ۷۹ دانشجوی کارورز (۷۷/۲ درصد)، خطای دارویی را گزارش کردند. خطای ناشی از ناآشنایی با نام تجاری داروها (۴۴/۱ درصد)، زمان تجویز اشتباه دارو (۳۷/۳ درصد) و دادن داروی کشیده شده در سرنگ بدون کنترل کاردکس و یا دستور پزشک (33/3 درصد) شایع‌ترین انواع خطاهای دارویی بود. خوانا نبودن خط پزشک (58/8 درصد) شایع‌ترین علت بروز خطا بود.

نتیجه گیری: اغلب دانشجویان پرستاری کارورزی در عرصه خطاهای دارویی را گزارش کردند که این یک زنگ خطر است. برگزاری دوره های پیش کارورزی جهت مرور دسته های دارویی، نا مهای تجاری و محاسبه دوز داروها و آشنایی با دستورات پزشک جهت پیشگیری از بروز خطا الزامی است.