مقدمه: همسران جانبازان دچار اختلال استرس پس از سانحه، قربانیان غیر مستقیم جنگ محسوب می شوند و در طول زندگی فشارهای روحی و روانی بسیاری را تجربه می نمایند. با توجه به اثرات محافظتی معنویت در بعد سازگاری با مشکلات زندگی، می توان از این مؤلفه مهم سلامتی در ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی بیماران و مراقبین آن ها استفاده نمود.
هدف: این مطالعه با تعیین هدف تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر بارمراقبتی همسران جانبازان اختلال استرس پس از سانحه جنگی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی با دو گروه آزمون و کنترل بر روی 30 نفر انجام شد. نمونه گیری به روش تخصیص تصادفی ساده در سال 1402 بر روی همسران جانبازان استرس پس از سانحه جنگی شهر تربت حیدریه انجام شد. در گروه مداخله، 6 جلسه آموزشی براساس محتوی استاندارد شده برگرفته از الگوی خودمراقبتی ماری وایت (Mary White's) و در گروه کنترل نیز مراقبت های مشاوره ای روتین اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد بارمراقبتی بوده که اطلاعات با روش خودگزارش دهی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21، آزمون تی زوجی، تی مستقل و آزمون آنکوا در سطح معنی داری 0/05 تحلیل شد. 
یافته ها: آزمون تی مستقل در دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/36=P). آزمون تی مستقل در دو گروه بعد از مداخله در سطح بارمراقبتی اختلاف معنی داری را نشان داد (0/01>P). همچنین آزمون تی زوجی درگروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را نشان داد. آزمون کواریانس پس از حذف اثر پیش آزمون، اختلاف معنی داری را نشان داد ( P=0/007، Eta=0/24). به نحوی که 24 درصد تغییرات کاهش یافته بارمراقبتی، می تواند با خودمراقبتی معنوی در ارتباط باشد. 
نتیجه گیری: نتایج نشان داد خودمراقبتی معنوی موجب کاهش بارمراقبتی همسران جانبازان می گردد. به همین دلیل استفاده از این روش درمانی کم هزینه ولی اثر بخش در کاهش بارمراقبتی همسران جانبازان و ارتقاء کیفیت زندگی و عملکرد آنها توصیه می شود.