مقدمه: تبعیت دارویی در بیماران مزمن و مخصوصاً بیماران قلبی-عروقی هنوز به عنوان یک چالش مطرح است و به دلیل تأثیرپذیری از عوامل مختلف، مراقبت های پرستاری انجام گرفته در این زمینه هنوز نتوانسته است این چالش را در حد مطلوب حل نماید.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر نقش پرستار رابط بر میزان تبعیت دارویی در بیماران قلبی-عروقی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان منتخب آجا شهر تهران انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی که از نوع «طرح گروه کنترل فقط پس آزمون » بود که بر روی بیماران قلبی- عروقی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان منتخب آجا در شهر تهران در بازه ی زمانی بین آبان تا بهمن ماه 1402 انجام شد. 36 بیمار به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمون علاوه بر مراقبت های روتین، توسط یک پرستار رابط از طریق تماس تلفنی آموزش می دید. دو هفته بعد از اتمام مداخله تبعیت دارویی از طریق مقیاس تبعیت دارویی موریسکی مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات فردی تفاوت آماری معنی داری نداشتند (05/P<0). دو هفته بعد از مداخله میانگین تبعیت دارویی در گروه پرستار رابط (91/ 0± 38/ 6)، بالاتر از گروه کنترل (1/64±4/39) بود (001/P<0).
نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی نقش پرستار رابط در بهبود تبعیت دارویی بیماران قلبی مراجعه کننده به بخش اورژانس پیشنهاد می شود مدیران پرستاری و متولیان سلامت جهت کمک به بیماران از این نقش پرستاران در بیمارستان ها بهره ببرند.