مقدمه: مشاوره و راهنمایی به مجموعه فعالی تهایی اطلاق می شود که در آن فردی را در غلبه بر مشکلاتش یاری کنند. دانشگاه ها و محیطهای دانشجویی درگیر چالش هایی هستند و حمایت همه جانبه دانشجویان ضروری است.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین نیازهای مشاوره و راهنمایی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در سال تحصیلی 1400-1399 انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی و به روش سرشماری بر روی 400 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه راهنمایی و مشاوره ربیعی و همکاران استفاده شد، داده ها بعد از جمع آوری وارد SPSS نسخه 18 شده و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.
 یافته ها: در این مطالعه نتایج نشان داد که از مجموع 400 نفر دانشجوی شرکت کننده (63 درصد) 254 نفر مرد و بقیه زن بودند، بیشتر گروه سنی شرکت کننده در مطالعه 20-18 سال (47/3 درصد) 189 نفر بودند و متغیرهای سن (P= 0/041)،  دانشکده (P= 0/005) رشته تحصیلی (P= 0/016)، سال ورودی (P= 0/024) و شغل مادر (P= 0/039) با نیازهای مشاوره و راهنمایی ارتباط معن دار داشتند. بیش ترین اولویت های نیازهای مشاوره و راهنمایی به ترتیب رشد ارتقای فردی 5/53±19/50،
نیازهای آموزشی 6/02±17/75، خانوادگی و ازدواج 6/42±16/66، نیازهای شغلی 4/99±16/31 و در نهایت نیازهای عاطفی و روانی 4/94±14/63 بودند و نمره کلی نیازهای مشاوره به ترتیب 23/28±84/87 بودند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمره کلی نیازهای مشاوره و راهنمایی پایین تر از 100 بود که نشان دهنده نمره خوبی است ولی با این وجود لازم است دانشگاه ها و مراکز آموزشی جهت رشد، ارتقاء و بهتر شدن وضعیت فردی دانشجویان و حفظ این وضعیت، این مسائل را مورد توجه قرار داده و برنامه ریزی مناسب برای بهبود شرایط را انجام دهند.